คิมโกอึน(Kim Go Eun) และอันโบฮยอน(Ahn Bo Hyun) พูดถึงละครเรื่อง “Yumi’s Cells”, “เซลล์” อะไรที่พวกเขาต้องการ และอื่นๆ

คิมโกอึน(Kim Go Eun) และอันโบฮยอน(Ahn Bo Hyun) เข้ากันได้อย่างอบอุ่นในภาพถ่ายเดือนตุลาคมของ Elle Korea!

ในระหว่างการถ่ายภาพ คิมโกอึนเป็นผู้นำฉากด้วยพลังงานที่สดชื่นในขณะที่นักแสดงทั้งสองได้แสดงเคมีที่น่ารักร่วมกัน ในการให้สัมภาษณ์ที่ตามมา คิมโกอึนและอันโบฮยอนได้พูดคุยเกี่ยวกับละครเรื่องล่าสุดของพวกเขา “Yumi’s Cells”

จากเว็บตูนยอดฮิตชื่อเดียวกัน “Yumi’s Cells” บอกเล่าเรื่องราวของพนักงานออฟฟิศธรรมดาที่ชื่อยูมิ – จากมุมมองของเซลล์สมองจำนวนมากในหัวของเธอที่ควบคุมทุกความคิด ความรู้สึก และการกระทำของเธอ คิมโกอึนรับบทเป็นยูมิ ผู้หญิงธรรมดาที่ต่อสู้กับการแสดงความรู้สึกของเธอ ในขณะที่อันโบฮยอนรับบทเป็นกูอุงผู้พัฒนาเกมที่ตรงไปตรงมา

เกี่ยวกับอายุของพวกเขาที่ใกล้เคียงกับตัวละครที่นักแสดงเล่น คิมโกอึนกล่าวว่า “เพียงแค่อายุเท่ากันกับตัวละครก็สร้างความคล้ายคลึงกันโดยธรรมชาติ จากมุมมองของนักแสดงก็เป็นประโยชน์ ฉันถามเพื่อนพนักงานในสำนักงานของฉันเกี่ยวกับสิ่งนี้และสิ่งนั้น เช่น สิ่งที่อยู่บนโต๊ะทำงานและการมีอยู่ของเจ้านายมีความหมายต่อพวกเขาอย่างไร”

อันโบฮยอนเล่าว่า “การปรากฏตัวของเซลล์ที่สร้างด้วยแอนิเมชั่น 3 มิตินั้นมีเอกลักษณ์เฉพาะ แต่จริงๆ แล้วเรื่องราวของยูมิ และอุงนั้นเป็นชีวิตประจำวันที่สมจริง เมื่อได้ฟังเรื่องราวของผู้คนรอบตัวผมที่ชอบดูเว็บตูนต้นฉบับ พวกเขาเล่าว่าพวกเขารู้สึกเหมือนโตมากับยูมิ” นักแสดงเน้นย้ำแนวคิดที่ว่า “Yumi’s Cells” เป็นเรื่องราวที่ทุกคนสามารถเกี่ยวข้องได้

เมื่อถูกถามว่ามี “เซลล์” ที่นักแสดงต้องการสำหรับตัวเองหรือไม่ คิมโกอึนเปิดเผยว่า “ฉันเคารพคนที่ทำอะไรบางอย่างทุกวันอย่างสม่ำเสมอ ไม่ว่าจะเป็นการออกกำลังกายหรือการเรียน แม้ว่าฉันจะเต็มไปด้วยความหลงใหลในบางสิ่งบางอย่าง มันก็มีแนวโน้มที่จะตายลงอย่างรวดเร็ว ดังนั้นฉันต้องการเซลล์ขยัน” อันโบฮยอนเล่าว่า “ผมไม่คิดว่าผมเป็นคนตลกธรรมดามาก ดังนั้นผมต้องการมี เซลล์อารมณ์ขัน”

นักแสดงทั้งสองยังเปิดเผยเมื่อพวกเขาเริ่มรู้สึกใกล้ชิดกับใครซักคนมากขึ้น คิมโกอึนตอบว่า “เมื่อคนอื่นประสบกับบางสิ่งที่มีความสุขหรือเศร้า มีหลายครั้งที่หัวใจของฉันจมอยู่กับสถานการณ์และอารมณ์นั้นอย่างสมบูรณ์ เป็นช่วงเวลาที่ฉันรู้ว่าฉันชอบคนนั้นมากจริงๆ” อันโบฮยอนให้ความเห็นว่า “เมื่อเราโตขึ้น การเปิดใจเกี่ยวกับความกังวลของเรากับใครสักคนจะยากขึ้น ไม่ว่าจะมีคนบอกผมเกี่ยวกับความยากลำบากและเรื่องราวส่วนตัวของพวกเขา นั่นคือตอนที่ผมรู้สึกเหมือนได้ใกล้ชิดกับพวกเขา”

ที่มา 1